یک محافظ نه تنها باید از قوای جسمانی و فیزیکی خوب برخوردار باشد، بلکه در چنین حرفه ای نحوه برقراری ارتباط کلامی و رفتار مناسب برای کنترل موثر وضعیت خاص را بداند. علاوه بر این، یک بادیگارد حرفه ای باید زبان بدن را درک کند که حفظ کنترل و اختیار حتی در شرایط دشوار را تضمین می کند. تعدادی از تاکتیک ها و استراتژی های زبان بدن برای حفظ کنترل و نظم را با توجه به اینکه مشاغل امنیتی به این نوع تاکتیک های جسمی بستگی دارد در این مقاله آورده ایم.
تعداد بسیاری از دوره های آموزشی که برای مدرک امنیتی طراحی شده اند، آموزش هایی در مورد زبان بدن مناسب برای مشاغل امنیتی را در سر فصل های خود لحاظ کرده اند. این موسسات درک کرده‌اند که وضعیت بدن، حرکت و زبان بدن یک بادیگارد برای عملکرد مناسب در موقعیت های مختلف بسیار مهم است. در مشاغل امنیتی وقتی فرد در انجام وظیفه خود از زبان بدن مناسب استفاده می کند، سریعتر پیشرفت می کند.
ارتباط چشمی
اگرچه اشاره به تماس چشمی بعنوان زبان بدن توسط یک بادیگارد استفاده می شود، ممکن است کلیشه ای شده وبه نظربیان واضحات باشد، اما واقعیت این است که به راحتی نمی توان اهمیت تماس چشمی را دست کم گرفت. تماس چشمی مناسب برای یک محافظ نگاه مستقیم و طولانی به شخص مقابل نیست.
بلکه هنگام تماس با یک فرد، یک محافظ باید ارتباط چشمی را حفظ کند. این امر نه تنها به منظور نشان دادن اعتماد به نفس به افراد دیگر است بلکه این گونه استنباط میشود که تیم امنیت به خوبی از محیط اطراف آگاه است و می تواند در صورت لزوم تنش ها و تهدیدها را مدیریت کند و این احساس امنیت را ایجاد کند.
موقعیت متعادل بدن
اینطور تصور میشود که محافظین باید بسیار سفت و سخت بایستند اما پرسنل امنیتی و تشریفاتی باید موضع مستحکم خود را حفظ کنند. این کار نباید به صورت مبالغه آمیز و غیر طبیعی باشد بلکه باید متعادل باشد و نمایشگر نظم و اقتدار محافظین باشد.
وقتی فردی سفت و سخت می ایستد، بیانگر عدم اعتماد به نفس و ترس است. از طرف دیگر، وقتی فردی به طور مناسب ایستاده، اما آرام است، اعتماد به نفس و تسلط بر اوضاع را به رخ میکشد، مهم نیست در حوالی آن چه اتفاقی می افتد مهم این است که توانایی کنترل اوضاع را دارد.
در موضع متعادل، فرد از طریق کشش طبیعی جاذبه در جای خود نگه داشته می شود و نه به دلیل کشیدگی بیش از حد عضلات و از دست دادن حالت طبیعی بدن که این حالت فرد اضطراب فرد معنی میشود. بهترین حالت ایستادن به صورتی است که دستها روی پهلوها و پاها به اندازه عرض شانه باز باشد که این وضعیت نشان دهنده اقتدار و آماده عمل بودن محافظ شخصی یا بادیگاردکامل است. در حالت نشسته هم همیشه فرم صاف و مرتبی به خود بگیرید زیرا این کار توجه و تسلط شما را نمایش میدهد.
پا کاملاً کاشته شده
یکی دیگر از مواردی که بادیگاردها در زبان بدن باید به آن توجه کنند، نحوه قرارگیری پاها است. پا باید محکم کاشته شود. واقعیت این است که شخصی که از یک پا به پای دیگر خود تغییر مکان می دهد، حس اضطراب و عدم کنترل به اوضاع را بیان می‌کند و موضعی کاملاً محکم ، اعتماد به نفس و اقتدار را نشان می دهد. یک بادیگارد حرفه ای باید از مواضع خود آگاه باشد و پاهای خود را به طور مناسب در جای خود قرار دهد. افراد به طور طبیعی و ناخودآگاه تمایل دارند که وقتی برای هر مدت زمان ایستاده اند، تغییر مکان یا نوسان دهند.
حرکات روان
مسلماً شخص نمی تواند مانند یک مجسمه بایستد وقتی یک محافظ حرکت می کند – چه در حال راه رفتن باشد و چه فقط حرکاتی با دست داشته باشد، حرکات باید روان و سیال باشند. حرکات روان کنترل و تدبیر را نشان می دهد. حرکات پر جنب و جوش کمبود اعتماد به نفس و ناراحتی در یک موقعیت خاص را منتقل می کند.
علاوه بر این، حتی در حالیکه به نظر می رسد حرکات تند و تیز، احساس اقتدار بیشتری در افراد ایجاد می کند اما حرکات تند این احتمال را منتقل می کند که فرد کنترل مناسبی بر خود ندارد ، چه برسد به شرایط موجود. فردی با حرکاتی که اغلب صاف و روان نیست، غیرقابل پیش بینی تلقی می شود. اگرچه یک نگهبان امنیتی نمی خواهد به عنوان کتابی قابل خواندن باشد، اما قطعاً نمی خواهد کاملاً غیرقابل پیش بینی و نامتعادل باشد. حرکات روان از بروز آن نوع مفاهیم منفی جلوگیری می کند.
حالت استقرار
یک حرفه ای امنیتی برای حفظ توجه و کنترل وضعیت نیاز به حفظ وضعیت بدنی دارد. به عنوان مثال، یک افسر امنیتی نباید دستان خود را از ناحیه معده یا قفسه سینه عبور دهد. اگرچه افسران پلیس و دیگران گاهی در چنین موقعیتی به تصویر کشیده می شوند، اما در واقع این یک حالت فرماندهی نیست.
مردم در هنگام عصبانیت یا در تلاش برای محافظت از خود در برابر نوعی تهدید ، به طور غریزی دستان خود را ضربدر می کنند. یک محافظ امنیتی هرگز نمی خواهد این حس را منتقل کند که او از یک فرد دیگر یا از یک موقعیت اضطرار عصبانی است. عصبانیت پیامی را ارسال می کند که فرد کنترل خود را ازدست داده و توانایی مدیریت اوضاع را ندارد. علاوه بر این، یک افسر امنیتی قطعاً نمی خواهد این احساس را ایجاد کند که نگران است یا احساس خطر می کند. حتی اگر احساس خطر کند ولی نباید به دیگران اجازه دهد که این احساسات را تجربه کنند.
هنگام خطاب کردن
وقتی یک فرد امنیتی برای تماس با فرد خاصی فراخوانده می شود، باید کمی به سمت آن شخص متمایل شود. یک افسر امنیتی نباید در این زمینه زیاده روی کند. خم شدن به جلو کمی اعتماد به نفس را منتقل می کند و اینکه محافظ اصلاً از مخاطب شدن نمی ترسد.
از تماس جسمی خودداری کنید، مگر در موارد ضروری
هرگز سعی نکنید شخصی را که عصبانی است لمس کنید یا به چنگ بیندازید ، زیرا این فقط می تواند باعث تلافی جویی در برابر تلافی شود. همیشه می توانید تشخیص دهید که به شخصی بیش از حد نزدیک می شوید زیرا او معمولاً عقب می رود، به عقب خم می شود یا دستانش را جمع می کند.
به عنوان یک قاعده کلی، یک محافظ نباید به این نوع لمس بی دلیل بپردازد. تنها زمانی که یک متخصص امنیت باید تماس فیزیکی با فرد دیگری برقرار کند، که نیاز کامل به مهار آن شخص وجود داشته باشد. از طرفی لمس کردن به معنای آشنایی است که نباید تصور شود بین یک بادیگارد و افراد دیگر ارتباطی وجود دارد. فاصله فیزیکی حرفه ای، بسیار ضروری است.
حرکات دست
اشاره یک حرکت تهاجمی است و باید به هر قیمتی از آن پرهیز کنید. بعلاوه، هرگز فقط با استفاده از انگشت اشاره خود به کسی اشاره نکنید زیرا اغلب افراد این امر را تحقیرآمیز یا کنایه آمیز می دانند. سعی کنید برای اعلام مخالفت سر یا انگشت خود را تکان ندهید. نکته خوب دیگر یک محافظ امنیتی “چیدن پرز” است. ژست معمول برداشتن تکه های کرکی خیالی ازکت نشانگر این است که شما با شخص مقابل مخالف هستید.
تیم حرفه ای سیف نصر برنامه ها و کلاس هایی تئوری و عملی متعدد در همین زمینه تدارک دیده است که این آموزش ها شامل آموزش آمادگی جسمانی، دفاع شخصی، تیراندازی، شناخت وسائل ارتباطی و نحوه استفاده، اسکورت پیاده و خودرویی و موارد دیگر می‌باشد.
